American Sniper
– Qızları bardan qurtarmağamı başladın?
– Barı səndən qurtardım məncə.
Bütün: American Sniper replikaları
Sevgili günlük deyəsən çox ağır xəstəyəm. Belə durumlar mənə keçmişi xatırladır, uşaqlığımdan qalma bir parça paltar, yaşıl bir jaket, atamla bir gəzinti, oynadığımız bir oyun, pəriyəmmiş kimi hərəkət edərdim, adım Clory qız pəriyəm və sənin adın da Tidery sən də oğlan pərisən. “mənə vurmağı kəs yoxsa öləcəm” deyərdim və mənə təkrar vurardın və “İndi ölməliyəm” deyərdin və sən “ama səninçün çox darıxacam” deyərdin və mən də deyərdim ki “məni görmən üçün milyonlarla il gözləməyin” gərəkdir. Məni bir qutuya qoyacağlar və tək ehtiyacım olan bir stəkan su və kiçicik dilim pizzalar olacaq. Qutunun qanadları olacağ sən “qutu səni haralara götürəcək” deyə soruşardın. Mən də “evə ” deyərdim.
Oğurluq mənim peşəmdir və birinin öz sənətiylə məşğul olması günah deyil.
– Bilirəm səni bunun onların bir oyunu olmadığına inandırmaq mümkünsüzdür, amma vecimə deyil. Mən mənəm.Mənim adım Valerie. Çox yaşayacağımı düşünmürəm buna görə birinə həyatımı izah etmək istədim. Bu həyatım boyunca yazacağım tək tərcümeyi-haldı, Tanrım tualet kağızına yazıram.1985-ci ildə Nottingham’da doğuldum. ilk illərimi çox xatırlamıram amma yağışı xatırlayıram. Nənəmin tottle çayında bir bağçası vardı və hər zaman “Tanrı yağışdadır” Deyərdi. İmtahandan keçəndən sonra qız ədəbiyyat məktəbinə getdim. ilk qız dostumla burada tanış oldum. Adı Sarah’dı.Biləkləriydi məni özünə bağlayan, çox gözəl idi. Bir-birimizi sonsuza qədər sevəcəyik sanırdım. Müəllimimizdən bunun yetkinlik dövrü ilə əlaqədar olduğunu və atlatacağımızı söylədiyini xatırlayıram. Sarah atlatdı. Mən deyil …
Dürüstlüyümüz heçnəyi dəyişməz amma sahib olduğumuz hər şey də odur. O bizim son damlamızdır və o damlada azad olarıq. Hər zaman həyatımı necə sürdürəcəyimi bilirdim və 2015-ci ildə ilk filmimdə rol aldım. “The salt FLATS”. Bu həyatımın ən əhəmiyyətli roluydu. Kariyeram üçün deyil onun sayəsində Ruth ilə tanış oldum. Onu ilk öpdüyümdə həyatım boyunca başqa kimsəni öpmək istəməyəcəyimi bilirdim. Londonda kiçik bir evə köçdük.Pəncərənin qarşısında mənim üçün qırmızı güllər yetişdirərdi və evimiz hər zaman gül iyi verərdi. həyatımın ən yaxşı illəri idi, amma Amerikanın müharibəsi böyüdü və ən sonunda Londona getdi.
Bundan sonra heç gül olmadı həm də heç kimsə üçün. Sözlərin mənasının necə dəyişdiyini xatırlayıram.Niyə bizdən bu qədər nifrət etdiklərini hələ anlamıram.Çöldən yemək alarkən Ruth’u apardılar. Həyatımda heç bu qədər ağladığımı xatırlamıram. Mənim üçün gəlmələri də çox uzun sürmədi. Bu bərbad yerdə həyatımın sona çatacaq olması qəribə gəlir amma üç ildir ki, güllərim var idi və heç kimdən üzr istəmədim.
Burada öləcəyəm. Hər damlam yox olacaq. Biri xaric. Bir damla, kiçik və narın və dünyada sahib olmağa dəyəcək tək şey. Onu heç itirməməli, ondan heç vaxt imtina etməməliyik. Bizdən almalarına icazə verməməliyik. Hər kimsən ümid edirəm buradan qaçarsan. Ümid edirəm ki, dünya dəyişər və hər şey düzələr. Ancaq ən önəmlisi bunu söylədiyimdə nə demək istədiyimi anlayarsan; səni heç tanımır olsam da, səninlə heç gülməmiş olsaq da, birlikdə ağlamasaq da, səni öpməsəm də səni sevirəm. Bütün ürəyimlə səni sevirəm.
Qarşılıqsız məhəbbət il ərzində vərəmdən daha çox adam öldürür.
– Dua edirəm ama yolumu azmışam. Görəsən sadəcə səssizliyə dua edirəm?